Bir kalemin ucu gibi
Yazar mısın beni?
Mürekkebine bular mısın?
Gelmediğin günlerin ızdırabını da
Ekler misin içine?
Bir bakışına hasret kalan gözlerimin
Resmini çizer misin?
Bir hücrene dahi dokunamayan,
Tek başına, buz kesen ellerimi
Isıtır mısın?
Peki ya geçen zamanı,
Telafi eder misin?
Konuşulamayan her anın
Hasretini içine çeker misin?
Üç vakte kadar bir kuş uçurur musun;
Ayağı incilerle bezeli,
Aşk için kanatlanmış,
Bir gelecek için?
Kanatlarımı inşa edebilirim
Kuş gibi uçabilirim
Gökyüzüne varabilirim
Renkleri içime çekebilirim
Meleklere dokunabilirim
Her biriyle oyunlar oynayabilir
Göremediğin renklerden sana bahsedebilirim
Her birini karıştırıp
Bir yenisini elde edebilirim
Kanatlarımı inşa edebilirim
Bir kuş gibi uçabilirim
Göğün yüksekliğini
Kendi küçüklüğümü
Uzaklardan görebilirim
Doğanın yeşilini
Denizin mavisini
Özgürlüğümün rengini
Sana anlatabilirim
Gözünü kamaştıran ışığın parıltısını
Bir yıldızın parlaklığını
Gözlerimden anlatabilirim.
Dilediğim gibi yürüyebilmenin
Ve bazen durmanın
İşte, o yerde kalmanın
Kuşlar kadar özgürken
Doyasıya anlatabilirim
Gördüğün bir gökkuşağında
Çocuklar gibi eğlenen ruhumu
Sana anlatabilirim
Kanatlarımı inşa edebilirim
Kuş gibi uçabilirim.
Yeniden ve yeniden.