MystıcShıp

Unuttum her şeyi.
Dünün doğrularını.
Bu güne getiren doğru sanrılarımı.
Gerçeklerimi.
Başka gerçekler bulmak için koyulmuşken yola,
Kendi yolumun gerçeklerinden gidişim,
Adeta bir virajı döner gibiydi.
Belki de tüm bunlar gerçekti,
Ama hiç biri benim değildi.
Ait olmaya çalışırken her birine
Soyutlaşmış bir beden ve akıl,
Ve kalp, şimdi benimle.
Anlam ararsın bunu da gerçek sanırsın.
Varlığın buna cevapken, sen karanlıkta yanarsın.
Aslında anlarsın, yalnız kalmak istemeyişleri.
Belki de, sen de.
Belki de tek gerçek sadece aynadır.
Gördüklerin ya sen isen?
Daha da kötüsü, ya göremediklerin?
Korktukları, kaçtıkları ya kendileriyse?
İnsan kendinde olmayanı nasıl tanır?
Neyse, yarın bunu da unuturum zaten.
Cevapların bi anlamı kalmamış iken
Bir cümlede özne olmanın anlamı nedir ki zaten?
Boşver, unut gitsin.
Artık en iyi yaptığın bu iken
Unut gitsin.